جنبش ِواژه ی زیستـــ


امید وصل تو جانم به رقص می آرد
چو بادِ صبح
که در گردش آورد ریحان..🌿.

آخرین مطالب
  • ۱۶ اسفند ۰۱ ، ۱۱:۳۴ سلام

کسی هست بدونه؟

يكشنبه, ۲۲ شهریور ۱۳۹۴، ۰۱:۳۴ ب.ظ

وقتی می پرسیم هدف خلقتمون چیه به این جواب می رسیم که افریده شدیم تا خدا رو پرستش کنیم . وقتی می پرسیم خدا چه نیازی به پرستش ما داره به این جواب می رسیم که در واقع ما به پرستشش نیاز داریم . اما اگه انسانی افریده نمی شد نیازی هم در کار نبود . یعنی خدا میاد انسان هایی رو خلق می کنه که با پرستشش روح و روانشونو اروم کنه؟خب  مسخره نیست؟ در واقع سوال من این نیست که هدف ما از زندگی کردن چیه. اینه که هدف خدا از خلق ما چی بوده .

+ البته شکی نیست که خدا سزاوار پرستیده شدنه .



 



‌‌‌‌‌‌‌‌

۹۴/۰۶/۲۲
فاطمه سین

نظرات  (۵)

۲۲ شهریور ۹۴ ، ۱۳:۴۳ عرفـــــ ـــان
خیلی وقتِ سوالِ منم هست ...
ولی همیشه با یک سری جواب هایِ کلیشه ای که قانع کننده نیست مواجه شدم !
پاسخ:
حتما یه جوابی هست
۲۲ شهریور ۹۴ ، ۲۱:۰۲ رها مشق سکوت
چند وقت پیش تو یه کتاب که در مورد شمس تبریزی بود و یه سری سوال جواب داشت، متنی رو خوندم که قسمتی ازش رو برات مینویسم، فکر کنم بهت کمک کنه

ما از روی ناتوانی حل این معضل گوییم که : او ما را برای عبادت و ابتلا آفرید اما حقیقت  این است که او ما را آفرید تا خداگونگی بشر را در زمین روان کند و از آن لذت ببرد. لذت نه بدان سان که ما شناسیم، بل بدان طریق که او خود داند. این بدان ماند که تو بسیار بپسندی که فرزندت، نامت را در جهان زنده و پایدار گرداند، و او چون ورای وقت و زمان باشد، خوب داند پایان اعمال ما را. پس ما کاری نتوانیم کرد جز آن که از همه ی نعمات آن بخشنده سود جوییم در خدایی خویش؛ و در آن جهت که تا توانیم صفات الله را در ارض او گسترش دهیم...

پاسخ:
خب تو خود قران صراحتا اومده که خداوند انس و جن رو نیافریده مگر برای پرستش خودش . پس این از روی ناتوانی انسان نبوده حرف خود خداست
خدا انسان رو آفرید برای عشق و محبت.خدا انسان رو آفرید که لایق محبت الهی باشه و در راس انسان ها 14 نفر از بقیه بیشتر لایق محبت خدا هستن.ما آفریده شدیم عاشق خدا بمونیم و لیاقت پیدا کنیم تا معشوق خدا بشیم.
همین همش واسه عشق و عاشقیه.
خدا به عنوان مظهر عشق معشوقی می خواسته برای اظهار عشق.
عبادت خدا هم همون عشق ورزی به خداست.
یاحق
پاسخ:
ممنون
سلام
سوالتون خیلی خوبه...
فکر نکنید چون این سوال ابتدایی هست پس سوال ضعیفی هست...
میگن بچه ها سوالاتشون در عین سادگی ، سخت ترین سوالات بشر هست...
این سوال درسته سوال ابتدایی هست اما پاسخش نیاز به سالیانی جهد علمی و عملی داره... اگر بخوایم واقعا علمی و حقیقی جواب بدیم...
میشه جوابهای کوتاه و سر بسته هم براش داد اما کسی که ذهن سائلی داره هرگز با جوابهای کوتاه و سر بسته قانع نمیشه...
خیلی مقدمات داره جواب این سوال...
انسان ، خلق خداست... خدا هم که خداست...
اول از همه باید بدونیم تصورمون از حق (خدا) و خلق چیه؟ چگونه این دو رو شناختیم؟...
چون الان سوال شما بر پایه یک تصور و شناختی از حق و خلق بنا نهاده شده...
خود این شناخت شما از حق و خلق اول باید درست بشه... 
یعنی این شناخت بر سوال شما حق تقدم داره... تا این شناخت درست نشه نمیشه به شما جواب داد...
بعد از شناخت حق و خلق... باید ببینیم بین حق و خلق چه نسبتی برقراره...
این دو از هم جدا هستن؟ یا به هم پیوسته هستن و اتحاد دارن... هر جوابی که به این سوال بدیم خیلی بحثهای شیرین و علمی در میگیره...

وقتی حق و خلق رو شناختیم و نسبت بین حق و خلق رو هم فهمیدیم اصلا این سوال شما برداشته میشه... یعنی جواب سوال شما در دل پاسخ دادن به همین دو مسئله هست که 1 حق و خلق چی هستن؟ 2 چه نسبتی بین حق و خلق برقراره...
اگر واقعا میخواید علمی و برهانی به جواب برسید این راهش هست...
اما اگر یه جواب دست به نقد میخواید و مقطعی و سطحی میخواید کارتون راه بیافته میشه یه مثالهایی زد...
ضمن اینکه یه حدیث قدسی هم داریم که خداوند میفرماید:
" من گنج مخفی ای بودم و دوست داشتم شناخته شوم ، پس خلق کردم خلق را تا شناخته شوم"
اما این حدیث الان دردی از شما دوا نمیکنه چون باز سوال پیش میاد که پس خدا برای دل خودش ما رو خلق کرد و انداختمون توی گرفتاری... 
چون اون دو مسئله که گفتم حل نشد این سوالات پیش میاد... باید ریشه ای حلش کرد...

پاسخ:
سلام . خیلی ممنون از جوابتون . همونطور که گفتین سوالای بعدی پیش میاد . چطور میشه این شناخت رو نسبت به حق و خلق و نسبت بینشون بدست اورد؟
علاوه بر بحث توحید که حقیقتا توحید یعنی چه؟ روی اقتضاء ذات هم فکر کنید
مثلا اقتضاء چشم شما دیدن هست به محض اینکه چشم باز بشه دیدن حاصل میشه مگر اینکه خودتون حواستون رو به چیز دیگری منصرف کنید ( مثلا به شدت مشغول خاطره ای در ذهن باشید)
اقتضاء خالق بودن خلق کردن هست... و اقتضاء عشق و حب داشتن عشق ورزیدن هست... 
منتها وقتی میگید پس خدا به خاطر اقتضاء ذاتی خودش که ذاتا خالق بود ما رو خلق کرد ما که نمیخواستیم، نشون میده هنوز در نسبت بین حق و خلق گیر دارید... روی این بخش فکر کنید
میخوام مثالی بزنم اما میترسم اذهان به جای باطن مثال ظاهرش رو بگیرن و باز از طرف دیگر بوم بیافتیم...
شخصی رو فرض کنید که میره جلوی آینه موهاشو شونه میکنه خودش رو آراسته میکنه و تماشا میکنه فقط برای این که زیبایی و آراستگی رو دوست داره قرار نیست شخصی به ملاقاتش بیاد... چون زیباست اقتضاء زیبا بودن دوست داشتن زیبایی هست...و اقتضاء دوست داشتن زیبایی تجلی دادن زیبایی هست ولو برای خود... اینجا اقتضاء مطرحه نه نیاز... مثل چشم و دیدن...
اما اینکه باز پرسیده میشه خدا دوست داشت خلق کنه ما رو گرفتار کرد مثل این میمونه که موی سر اون شخص به شخص بگه تو دوست داشتی زیبایی خودت رو مشاهده کنی بیخود با شونه منو آزار دادی...

منتها همه این حرفها تا اون نسبت حق و خلق و قبل از اون خود حق و خلق مورد شناخت قرار نگیره دردی رو دوا نمیکنه...
یا علی

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">