جنبش ِواژه ی زیستـــ

ما از روی ناتوانی حل این معضل گوییم که : او ما را برای عبادت و ابتلا آفرید اما حقیقت  این است که او ما را آفرید تا خداگونگی بشر را در زمین روان کند و از آن لذت ببرد. لذت نه بدان سان که ما شناسیم، بل بدان طریق که او خود داند. این بدان ماند که تو بسیار بپسندی که فرزندت، نامت را در جهان زنده و پایدار گرداند، و او چون ورای وقت و زمان باشد، خوب داند پایان اعمال ما را. پس ما کاری نتوانیم کرد جز آن که از همه ی نعمات آن بخشنده سود جوییم در خدایی خویش؛ و در آن جهت که تا توانیم صفات الله را در ارض او گسترش دهیم...