جنبش ِواژه ی زیستـــ

زمانیکه روانشناسان ، فلسفه دانان و مفسران دینی یک جامعه در ردیف پایین تر از پزشکان و مهندسان و فوتبالیست ها قرار می گیرند ( البته نه از لحاظ حقوق و مزایا . چون کار بعضی ها واقعا سخت تره ) یعنی قلب و فکر و روح انسان ها در ردیف پایین تر از جسم و ابزار زندگیشون قرار گرفته .  مشاغل مهندسی و پزشکی و ... جز برای بهبود دادن به جسم و ابزار زندگی انسان نیستند . و ابزار زندگیمون هم جز برای رسیدن به آرمان های الهی و اهداف متعالیمون نیستند . اما وقتی هدف از در اختیار داشتن این ابزار درک نشه ، ورزشی که برای سلامت جسم هست تبدیل میشه به  هزینه های میلیاردی و هدف و حرص خوردن و حتی اسیب های عصبی عده ای . یعنی هیچ و پوچ .